Bir İdam
Mahkumunun Son Günü Kitabında Geçen Özlü
Sözler
Bir İdam Mahkumunun Son Günü adlı romanda; ölüm
cezasının insanlık dışı yönünü göstermek amacıyla yazmıştır. Victor Hugo’nun en
kült eserlerinden biri kabul eden roman pek çok farklı dile, radyo
tiyatrolarına ve çeşitli eserlere dönüştürülüp dilden dile çevrilmiştir.
Mahkumun bir gün içindeki duygu ve düşüncelerine ayrıntılı bir şekilde yer
verilmiştir. Okunması gereken hüzünlü fakat aynı zamanda düşündürücü bir
kitaptır.
Kitapta geçen özlü sözler
şunlardır:
”Bozuk ceza sistemi, ne yöne
dönerse dönsün masumu vurur zaten!”
“Yargıç yargılanmıyor! Cellat
yargılanmıyor! Hiçbir mahkeme , Tanrının yarattığı bir varlığın kutsal şahsında
, yasaların böyle canice yok sayılmasını sorgulamıyor!”
“Etrafımdaki her şey renksiz ve
durağan olabilir fakat benim içimde kopan bir fırtına, bir mücadele, bir
trajedi yok mu?”
”Bakın! Güneş, ilkbahar, çiçek
dolu tarlalar, sabahleyin uyanıp şakıyan kuşlar, bulutlar, ağaçlar, doğa,
özgürlük, yaşam, ne yazık ki hiçbiri benim değil artık….”
”Bize yüksek sesle haksız, alçak
sesle haklı olduğumuzu söylüyorlardı.”
”Ya siz, ” vicdanınızın katil”
olmadığından emin misiniz?”
”Bir gün çok acıktım. Bir fırının
camını kırıp bir ekmek kaptım ama fırıncı beni yakaladı. Ekmeği yiyemedim ama
ömür boyu kürek mahkumluğu cezası yedim.”
”Ne güzel bir tavsiye mektubu: Bir
kürek mahkumu… Küçük çocuklar benden kaçıyor, herkes yüzüme kapısını kapıyor,
kimse bana iş vermiyordu.”
“ Delilik insanı yaşatır derler; en
azından akıl acı çekmez; uyur, ölü gibi yaşar.”
”Yazık! Dünyada tek bir varlığı
yürekten, bütün kalbinizle seviyorsunuz ve o varlık karşınızda durup sizi
görmesine, size bakmasına, sizinle konuşmasına, size yanıt vermesine rağmen
sizi tanımıyor.”
”Bağışlayın, bağışlayın. Merhamet edin… Ya da hiç değilse beş dakika daha
bekleyin.”
”Yarınlar hep güzel olacak denir.
Oysa bugünler, dünün yarınları değil midir?”
”Kralın adli savcılarından birinin
nasıl bir insan olduğunu soğukkanlılıkla düşünmek güçtür. O, başkalarını
giyotin sehpasına göndererek hayatını kazanan biridir.”
”Ben yazarken yağan ince ve
dondurucu bir yağmur; kuşkusuz bütün gün yağacak, ömrü benden uzun olacak bir
yağmur…..”
“Yapılması gereken, intikam için
cezalandırmak değil, iyileştirmek için düzeltmek olmalı.”
”Konuşmaya ve cevap vermeye layık
bir insanla karşılaşamamak…”
“İnsanlar,’ diyordu yalnızca iyi
şeylerden bahseden bir kitap, ‘tüm insanlar kapıyı ne zaman çalacağı belli olmayan
bir ölümün mahkûmudurlar.”
“Kişiye özgü durumlar geneli
bağlamaz.”
“İnsan içinde bulunduğu umutsuz
koşullarda bazen bir zinciri bir saç teliyle koparabileceğini sanır.”