Hatasız Kul
Olmaz Sözü İle İlgili Hikaye
Kubilay Bey işten eve gelmiş ve çok
yorgundu. Hemen eşi Esma Hanım.2ın hazırladığı yemeklerden yedi ve dinlenmek
için odasına geçti. Bu arada Esma Hanım çay koymuş, çay ocakta fokur fokur
kaynıyordu. O sırada Bu küçük ailenin çocukları Kemal ve Buğra tartışıyor,
oyuncak kavgası ediyorlardı. Kubilay Bey işin de yorgunluğu ile kafa dinlemek
için evine gelmişti ama evde de çocukla bağırıyor, çağırıyordu.
Kubilay Bey
ise çok yorgundu ve bu seslere tahammül edemiyordu. Çocuklar dövüşürken yeter
diye öyle bir sert şekilde bağırdı ki çocuklar çok korkmuşlardı. İkisi de hemen
odaya kaçtı ve uzun bir süre odalarından çıkmadı. Kubilay Bey o kadar sert
bağırdığına pişman olmuştu. Çünkü çocuklar korkudan ağlıyorlar, konuşurken ise
kekeliyorlardı. Kubilay Bey işte o zaman fark etti hatasını ve çok pişman
olmuştu bağırdığı için. Hemen çocuklarının odasına gitti ve onları kucağına
aldı. Canım yavrularım ikinizden de özür dilerim. Sizi uyarırken biraz daha ses
tonumu yumuşak şekilde yapabilirdim, lütfen beni affedin dedi.
Çocuklardan
büyük olanı babasına döndü ve şöyle dedi: Babacığım olur böyle şeyler, bizim de
hatamız vardı. Sen de insansın senin de hatan olabilir. Ne de olsa
hatasız kul olmaz dedi. Babası ikisine de sarıldı ve o gece onlarla uyudu
bir daha da çocuklara sert bir şekilde bağırmadı. Hatasını anladı ve kendi kendine tebessüm ederek çocuğum bana ne güzel ders verdi. Evet ben de insanım ve hatasız kul olmazmış dedi.
Hatasız Kul
Olmaz Sözü İle İlgili Hikaye
Kubilay Bey işten eve gelmiş ve çok
yorgundu. Hemen eşi Esma Hanım.2ın hazırladığı yemeklerden yedi ve dinlenmek
için odasına geçti. Bu arada Esma Hanım çay koymuş, çay ocakta fokur fokur
kaynıyordu. O sırada Bu küçük ailenin çocukları Kemal ve Buğra tartışıyor,
oyuncak kavgası ediyorlardı. Kubilay Bey işin de yorgunluğu ile kafa dinlemek
için evine gelmişti ama evde de çocukla bağırıyor, çağırıyordu.
Kubilay Bey
ise çok yorgundu ve bu seslere tahammül edemiyordu. Çocuklar dövüşürken yeter
diye öyle bir sert şekilde bağırdı ki çocuklar çok korkmuşlardı. İkisi de hemen
odaya kaçtı ve uzun bir süre odalarından çıkmadı. Kubilay Bey o kadar sert
bağırdığına pişman olmuştu. Çünkü çocuklar korkudan ağlıyorlar, konuşurken ise
kekeliyorlardı. Kubilay Bey işte o zaman fark etti hatasını ve çok pişman
olmuştu bağırdığı için. Hemen çocuklarının odasına gitti ve onları kucağına
aldı. Canım yavrularım ikinizden de özür dilerim. Sizi uyarırken biraz daha ses
tonumu yumuşak şekilde yapabilirdim, lütfen beni affedin dedi.
Çocuklardan
büyük olanı babasına döndü ve şöyle dedi: Babacığım olur böyle şeyler, bizim de
hatamız vardı. Sen de insansın senin de hatan olabilir. Ne de olsa
hatasız kul olmaz dedi. Babası ikisine de sarıldı ve o gece onlarla uyudu
bir daha da çocuklara sert bir şekilde bağırmadı. Hatasını anladı ve kendi kendine tebessüm ederek çocuğum bana ne güzel ders verdi. Evet ben de insanım ve hatasız kul olmazmış dedi.