Gürbüz Azak kitap fuarında yeni kitabı “Atlar ve Yiğitler”i imzalıyordu.Ukala bir genç gelerek :
-Atlar hazır mı ağabey diye sordu.Gürbüz Azak’ın cevabı hazırdı:
-Yiğitler hazır mı?
KALDIRIMLAR NEYLE YAPILDI?
Sadrazam Fuat Paşa, Hocapaşa semtinde çıkan bir yangından istifade ederek kaldırımları genişletmiş.Fakat bir çok kişi kendini eleştirmekteymiş.Eleştirenler arasında Şehremini ihtisas ağası Hüseyin Bey de varmış.Bu zat bir gün Fuat Paşa ile karşılaşınca yapılanları sanki beğenmiş gibi:
-Sokak ve kaldırımlar sayenizde çok rahat ve güzel oldu Paşa hazretleri, deyince Fuat Paşa cevabı yapıştırdı:
-Evet o kaldırımlar, bize atılan taşlarla yapıldı.
ÇALAR SAAT
Bir gün padişah İncili Çavuş’a bir saat hediye eder.Aradan belli bir zaman geçer.Ve yine padişahın huzuruna gelir.Padişah sorar:
-hediyemi beğendin mi, der.İncili Çavuş:
– Kaybettim hünkarım,deyince padişah celallenir:
-Bre sen, hediyeme böyle mi değer veriyorsun?
-Kabahat sizde sultanım…
-Kabahat nasıl bende olabilir?
-Efendim, bendenize çalınan bir saat yerine çalar bir saat hediye edebilirdiniz.
YAHYA KEMAL’İ MAHVEDEN ŞİİRLER
Yahya Kemal’e gelenlerden biri şaire:
-Gençlerden biri dün sizin bir şiirinizi okudu,der.Yahya Kemal gayet sakin:
-Okusun!
-Fakat okurken şirinizi mahvetti.
-Çok iyi etmiş.
-Nasıl?
-Evet, çok iyi etmiş…O şiirler beni mahvetmişti.Genç arkadaş da onu mahvetmek suretiyle benim intikamımı almış…
HEPSİ BENİM İÇİN
Necip Fazıl bir gün milliyetçi şairlerden Osman Yüksel Serdengeçti’ye bir tomar kağıt göstererek:
-Benim soyum Kısakürek ailesi, Dulkadiroğullarına dayanıyor…İşte şeceremiz,der.
Osman Yüksel bu övünme karşısında:
-Üstad, anladım, çok güzel, güzel ama; ne yazık ki siz bu şecerenin en altında kalmışsınız,diye itiraz eder.Necip Fazıl’ın cevabı hazırdır:
-Bütün bu gelip geçenler beni hazırlamak için gelmiş, geçmişlerdir!
AHMET RASİM’İN AYAKKABISI
Ahmet Rasim sakin bir insandı.Hiddetlendiği, bağırıp çağırdığı hiç görülmemiştir.O herkesle hatta kaldırım taşları ile dosttu.Bir gün bir arkadaşı ayakkabılarının çabuk eskidiğinden şikayet ediyordu.Ahmet Rasim :
-Ben bir ayakkabıyı beş yıldan az giymem, dedi.
Arkadaşı şaşırdı:
-Ama üstad, bu nasıl olur?
-Şaşılacak bir şey yok.Ben kaldırım taşlarına dostça muamele ederim, onlara okşar gibi basarım.Siz ayaklarınız kaldırım taşları ile kavga eder gibi yürüyorsunuz.Bütün mesele sizin de düşmanlığı bırakarak dost olmanızdadır.
YERE DÜŞEN NEYMİŞ?
Neyzen Tevfik’in yardım kabul etmediğini bilen bir dostu cebinden çıkardığı parayı farkettirmeden yere koymuş ve:
-Neyzen, demiş.Hırkanın cebinden para düşürmüşsün.
Neyzen Tevfik, kendisine yardım eli uzatan bu dostuna sıcak bir tebessümle şu yanıtı verir:
–Yere düşen şey sizin altın kalbinizdir,dostum.
SADEDE GEL
Mehmet Emin yurdakul, milletvekili iken kürsüde konuşmalarını fazlaca uzatır ve diğer vekilleri sıkarmış.Böyle bir konuşma yaparken etraftan müdahale ederler:
-Hadi artık sadede gel!..
Şair, istifini bozmadan yanıtlamış:
-Sadede benden sonraki arkadaş gelecek!
ADALET BAKANININ ADALETİ
Ahmet Vefik Paşa bir dönem adalet bakanlığı vazifesinde bulunmuştu.Bir alacaklının şikayeti üzerine borcunu ödememekte direnen bir vatandaşı kahve içmek bahanesiyle bakanlık dairesine çağırtır.Adam daireye gelince Ahmet Vefik Paşa, onun at ve arabasını derhal sattırarak bedelini alacaklıya verdirir.Borçlu adama da dönerek:
-Yürümek, borçlu olarak arabaya binmekten daha şereflidir, der…
BİR DAMLA KAN VE BİN ENDİŞE
Bir gün Şirazlı Sadi’ye sordular:
-Üstad, sizce insan nedir?
–Yek katre-i hunest ve hezar endişe,der Sadi. Yani “Tek damla kan ve bin endişe!…“
