MURABBA’-TERBÎ’

Haziran 22, 2014 Okuma süresi: 4 dakika
     MURABBA’

     Asıl anlamı “dörtlü” olan murabba, her bendi dört mısradan oluşan nazım şeklidir. Bendlerin kafiye dizilişi  “a a a a   b b b a   c c c a”  şeklindedir.

     Murabba, edebiyatımızda çok kullanılmış bir nazım şeklidir. Bunun sebebi halk edebiyatımızın nazım şekillerinden koşmaya benzemesidir. İkisi de dörtlüklerden oluşan nazım biçimleridir.

   
     Murabba’-ı mütekerrir: Bir murabba’da ilk bendin son mısraı diğer bütün bendlerin sonunda tekrarlanıyorsa buna mütekerrir murabba’ denir. a a a A   b b b A   c c c A   d d d A

     Murabba’-ı müzdevic: İlk bendin son mısraı diğer bendlerin sonunda tekrarlanmıyorsa buna müzdevic murabba’ denir. a a a a   b b b a   c c c a   d d d a




          Örnek: Mütekerrir murabba’
          Perîşân-hâlûn oldum sormadun hâl-i perîşânum
          Gamundan derde düşdüm kılmadun tedbîr-i dermânum
          Ne dirsen rüzgârum beyle mi geçsün güzel hânum
          Gözüm cânum efendim sevdüğüm devletlü sultânum

          …………………

          Fuzûlî şîve-i ihsânun ister bir gedâyundur
          Dirildükçe seg-i kûyun ölende hâk-i pâyundur
          Gerek öldür gerek ko hükm hükmün rây râyundur
          Gözüm cânum efendim sevdüğüm devletlü sultânum
          mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün 
                                                                               Fuzûlî 
          Açıklaması: 
Senin yüzünden halim perişan oldu, ama sen bu perişanlığın nedendir diye sormadın. Gamından derde düştüm, sen bu derde çare bulmadın. Güzel sultanım, ne dersin, bütün ömrüm böyle mi geçip gitsin? Gözüm, canım, efendim, sevdiğim, devletli sultanım.
Fuzulî senden iyi davranıştan başka bir şey istemeyen bir fakirin; yaşadıkça kapında bir köpek, öldüğünde de ayağının toprağıdır. İster öldür, ister bırak, istediğini yap. Gözüm, canım, efendim, sevdiğim devletli sultanım.

TERBÎ’ 
     Asıl anlamı “dörtleme” olan terbî’, daha önceden yazılmış bir gazelin her beytinin baş tarafına, bu beyitle aynı vezinde ve bu beytin ilk mısraı ile kafiyeli  ikişer mısra eklenerek oluşturulan dört mısralı bendlerden oluşan nazım biçimidir. Kafiye dizilişi   “a a (a a ), b b (b a), c c (c a)”  şeklindedir. İlk iki mısra terbî yapan şaire aittir. Bu ekleme mısralara zamîme adı verilir.

Hakkında

Bu kısım siten hakkında bilgi verir. Burayı değiştirmek ve düzenlemek için admin->eklentiler->tanımı düzenle

Etiketler