Para Ağacı
Kitabının Özeti

Yatanın yürüyene borcu var diye bir
sözle başlar kitap. Kitabımızın kahramanı olan kız misafirliğe gittiği zaman
annesi orada küçük çocuk varsa annesi ona o çocukla oynamasını söylerdi.
Kendinden büyük bir biri varsa ablası bizim ufaklıkla oynasa biraz der. Kız  çocuğu misafirliğe gidilirken yapılan
hazırlıklardan hiç hoşlanmazdı. Bir gün ailece babasının iş yerinden arkadaşı
olan bir aileye misafir gittiler. Gittikleri yerde çocuğun çok sayıda eşyası
vardı. Oyuncakları vardı ama oyuncakların paketleri bile açılmamıştı. Bu durum kızın
dikkatini çekmişti. Kalemler kalemtıraş yüzü bile görmemişti. Çocuk her şeye
üşeniyordu. Yatağından kalkmıyor ve bir iş yapmıyordu. Çünkü ailesi ona hiç
sorumluluk vermemişti. Bundan dolayı da çocuk bu şekilde hantal  olmuş, tembel, hayata isteksiz ve hazır
bulan kişiye dönüşmüştü. Oysa kitabımızın kahramanı olan kızın odası
dağınıktı, kitapları kırışıktı. Çünkü çocuklar oyun oynar, kitap okur yeri
geldiği zaman da yaramazlık yapardı. 

Kız çocuğu bu çocukla da oyun oynamak
istiyordu ama çocuk istemedi.  Tembel
çocuk okula bile gitmiyormuş yorulurum diye. Yemek yemeye bile üşeniyordu.  Gel zaman git zaman sonra tembel oğlanın
babası (Sami) işten çıkarılmış ve kahramanımızın babası da (Hilmi) buna çok
üzülmüş. O aile ile en son böyle bir konuşma geçmişti kızın ailesinde ta ki
tembel oğlanın babasını dürümcüde görünceye kadar. Küçük kızın ailesi  çok zengin bir aile değildi kendi halinde olan
çalışan insanlardı. Tembel oğlanın babası dönerciden döner alıyordu. Tuhaf olan
ise oradaki dönerin hepsini aldı ve sırtına yüklendi. Kız ve ailesi bu duruma
şaşırmıştı. Bu adam işten çıkmış, bu kadar dürümü nasıl almış diye merak
etmişlerdi. Küçük kız ve babası adama tembel oğlunu sordu. O da benim oğlum
zengin oldu durumumuz çok iyi yaşayıp gidiyoruz çok şükür dedi. Küçük kız ve
babası bu durumu merak etti. Tembel oğlan iş güç sahibi olmadığı halde nasıl bu
kadar zengin olmuştu diye merak ettiler… Küçük kız ileride ekmekçi olmayı istemektedir.
Bunun için de gastronomi bölümünü okumak istemektedir. Babası ise kızın doktor
annesi ise öğretmen olmasını istemektedir. 

 Tüm bunlar devam derken küçük kız tembel
oğlanı aklından bir türlü çıkaramıyor ve nasıl zengin olduğunu merak etmeye
devam ediyordu. Bunun için de harekete geçti. Öğretmen bir gün röportaj ödevi
verdi. Kız da tembel oğlanın evine gitti. Evin kapısında güvenlik görevliler
vardı. Kız çocuğun yanına vardığında şok oldu. Çünkü ağaçları para ile doluydu.
Meğer babası tembel oğlana bozuk para veriyormuş çocuk da bu paraları bir gün
toprağa ekmiş sabah kalktığında ne gördün ağaç paralar ile doluymuş. Bunu duyan
kız çok şaşırmıştı ama hayatını böyle devam etmeyeceğini, çalışmanın gerekli
olduğunu söyledi çocuğa. Günler sonra yine çocuğu ziyaret etti. Bir de ne
görsün para ağacının yerinde yeller esiyordu. Bir gün dolu yağmış ve ağaçta
para falan kalmamıştı. Yani para ağacı yok olmuştu. Günler günleri kovaladı ve
kız istediği bölümü kazandı ve okudu. 

Daha sonra ekmek dükkanı açtı ve o
dükkana da ortak buldu. O dükkana ortak olan kişi de tembel oğlandı. Çünkü o da
artık tembel değildi. Harekete geçmişti ve kendi hayatını kurmaya hazırdı. O
tembel oğlanın adı ne diye merak ederseniz adı Uysal Duran’dı. Çünkü Uysal
Duran artık tembel bir insan değildi ve işe başlamıştı. Buna en büyük katkıyı
sağlayan da küçük kızdı ama artık o kocaman kız olmuştu. Bir şeye gerçekten
kalpten inanır ve çalışırsan başarılı olursun. Yeter ki iste, inan, çalış ve
üretmeye devam etti. Uysal Duran ve kız artık çok geziyorlar, çok çalışkan
olmuşlardı. Uysal Duran çok kitap okumaya, günlerini kütüphanede geçirmeye başlamış ve ekonomi bölümünü kazanarak eğitimine güzelce devam etmiştir. Asıl para ağacı kişilerin hayalleri ve gücüdür bunu unutmamalıyız.