Metinlerarasılık

• Postmodern romanın önemli göstergelerinden biridir.
• Metinlerarasılık, bir yazarın metnini oluştururken daha önce yazılmış metinlere ait unsurlardan yararlanmasıdır.
• Bu unsurlar; alıntı yapılan bir parça olabildiği gibi benzer bir kahraman, imge / motif ya da üslup olabilir.
• İki metin arasındaki bu ilişki örtük olabileceği gibi açık da olabilir.
• Metinlerarasılık, metnin kurgusunun karmaşıklığını artırarak metni çok sesli hâle getirir.
• Metinlerarasılık, yazarın yararlandığı metni doğrudan taklit etmesi değildir. Yazar, ilgili metindeki malzemeyi kendi metninin estetiğini oluşturmak için kullanır.

• Metinlerarasılık, hiçbir metnin kendinden önceki metinlerden bağımsız olamayacağı ve her metnin kendinden sonraki metinleri etkileyeceği tezi üzerine kurulmuştur.
• Postmodern yazarlar, bir başka metne gönderme yaparken montaj (alıntı), kolaj, pastiş (öykünme), parodi gibi tekniklerden yararlanır.

Montaj (Alıntı)

• Yazarın, başkasına ait bir metni kendi eserinde kullanmasıdır.
• Bu metin; cümle, paragraf, mısra-beyit ya da haber yazısı olabilir.

Kolaj

• Kolaj, farklı nitelikteki metinlerin bir araya getirilmesiyle oluşur.
• Bunlar; sözlük ya da ansiklopedi maddesi, çalışma notu/müsvedde, dipnot, gazete yazısı, yemek tarifi, takvim yaprağı, mektup, günce ya da edebi türlerden biri olabilir.
• Postmodern roman, kolaj tekniğini eserin bütüncüllüğü bozmak, yapıyı dağınıklaştırmak için kullanır.

Pastiş (Öykünme) 

• Metindeki üslubun taklididir.
• Yazar, ilgili metnin üslubunu benimseyerek metni kendi metnine uyarlar.

Parodi

• Parodi, bir metnin alayla, abartıyla ya da çarpıtılarak taklit edilmesi anlamına gelir.
• Parodide dış yapının korunarak içeriğinin çarpıtılması söz konusudur.

Yararlanılan Kaynaklar

• Metinlerarası İlişkiler Bağlamında Latife Tekin’in Romanları, Macit Balık
• Postmodern Öğreti ve Bir Postmodern Roman Çözümlemesi: Kara Kitap/ Orhan Pamuk, Nilay Işıksalan
• Hilmi Yavuz’un Postmodern Anlatıları
  Üzerine, Bedia Koçakoğlu