Ölçü ve kafiye gibi unsurların kullanılmadığı şiirlere serbest şiir denir.Şiirde uyak kullanıp kullanılmaması şaire bağlı bir tercihtir.Şair içindeki duyguyu ölçü ve kafiyesiz aktarabiliyorsa serbest nazmı kullanabilir.Serbest nazımda bent oluştururken de herhangibir kıstas yoktur.Yani şair dilediğince bentler oluşturabilir ya da herhangibir bent düzenine bağlı kalmadan şiirini serbestçe yazabilir.

Örnek:

İstanbul Türküsü

İstanbul’da, Boğaziçi’nde,
Bir fakir Orhan Veli’yim;
Veli’nin oğluyum,
Târifsiz kederler içinde.

Urumelihisarı’na oturmuşum;
Oturmuş da bir türkü tutturmuştum:

“İstanbulun mermer taşları;
Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları;
Gözlerimden boşanır hicran yaşları;
Edalı’m,
Senin yüzünden bu hâlim.”

“İstanbulun orta yeri sinama;
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama;
El konuşur, sevişirmiş; bana ne?
Sevdalı’m,
Boynuna vebâlim!”

İstanbul’da, Boğaziçi’ndeyim;
Bir fakir Orhan Veli;
Veli’nin oğlu;
Târifsiz kederler içindeyim.