Cebeci Camii’nde ezan okunur.
Kapısı önünde fakir fukara…
Al git bu sevdayı başımdan rüzgar.
Al git uzaklara.
Bir alem düşünürüm ezan sesinde;
Bir alem: Ötenin çok ötesinde.
Kimseler görmese, gidip diz çöksem;
Ağlasam caminin bir köşesinde…
Cebeci Camii’nde Kur’an okunur.
Ve büyür içimizde bir bilinmez yerimiz.
Çiniler, kubbeler, mermer sütunlar…
Yanar kandil kandil yüreklerimiz.
Kandillerde ışık, kubbelerde ses.
Renk olsam çinilerde.
Bir beyaz taş olsam cuma günleri
Mü’minlerin gelip geçtiği yerde.
Bir küçük güvercin gibiyim şimdi.
Eridi içimdeki benlik.
Ne olur bitmesin bir ömür boyu.
Gönlümde yer eden serinlik…
Her gün yeni baştan iri ve güzel.
Bir beyaz gül gibi açar gönlümde şafak,
Ne güzel ya Rabbim; Rabbim ne güzel,
Türk-İslâm yaratılmak…
YAVUZ BÜLENT BAKİLER