Ey gül-i bağ-ı vefa malûmun olsun bu senin
Hâr-ı cevr ile sakın terk eylemem pîrâhenin
Ölme var ayrılma yoktur öyle tuttum dâmenin
Gizlesem de aşikâr etsem de canımsın benim
Gâhi ikrar eyleyip gâhî gelip inkârdan
Aksini seyreylerim âyînede divârdan
Gerçi bu suretle pinhân eylerim ağyârdan
Gizlesem de aşikâr etsem de canımsın benim
Beste kıldım sâz-ı efkârı o zülf-i sünbüle
Oldu Galib perde-i âhım muhayyer sünbüle
Herçİ bâdâbâd bağlandım hevâ-yı kâküle
Gizlesem de aşikâr etsem de canımsın benim
Şeyh Galip
Günününüz Türkçesi ve Açıklamalar
1.
Ey işve fidanı (sevgili) taze fidanımsın benim
Gördüğüm günden beri kalbimdesin benim
Demeye gerek var mı sevdiğimsin benim
Gizlesem de açık etsem de canımsın benim
Açıklama: “Akan ruh”, “su gibi akıp giden ruh” gibi anlamlara gelen “rûh-ı revân” tamlaması şiirde can (sevgili) anlamında kullanılmıştır.
2.
Aşkının derdini boş yere açık eylemem
Ah çekip inlemeyi lafta kendime kâr eylemem
Kısacası âlem bilir bu sırrı inkâr eylemem
Gizlesem de açık etsem de canımsın benim
Açıklama: Aşk ıstırabı ile âh etmek ve inlemek, şikâyet anlamına gelir ki gerçekten seven, böyle bir duruma düşmez.
3.
Ey vefa bahçesinin gülü! Şunu iyi bilmelisin
Gömleğini bırakmam dikenin cefası yüzünden
Ölmek var ayrılmak yoktur öyle tuttum eteğini senin
Gizlesem de açık etsem de canımsın benim
Açıklama: Bu dörtlükte sevgiliye bağlılık (vefa) ve acıya katlanma fikri üzerinde durulmuştur. Gülün dikeni olduğu gibi aşkın da ıstırabı vardır. Gerçek âşık, bütün acılara katlanarak sevgilisine bağlı kalır.
4.
Kâh söylerim kâh vazgeçerim inkârdan
Hayalini seyrederim duvardaki aynadan
Gerçi, bu sayede saklarım yabancılardan
Gizlesem de açık etsem de canımsın benim
Açıklama: Ayna sembolü tasavvufta Tanrı’nın kâinatta tecelli etmesi (görünür olması) fikrini ifade eder. Şair, Yaradan’a olan hayranlığını yaratılmışlar üzerinden ifade etmektedir.
5.
Fikrimin sazını sümbül saçlarına bağladım
Galip, ahımın perdesi muhayyer-sümbüle oldu
Ne olursa olsun kâkülünün havasına bağlandım
Gizlesem de açık etsem de canımsın benim
Açıklama: Divan şiirinde sevgilinin saçı sümbüle benzetilir. “Sünbüle” ise klasik Türk müziğinde bir makamın adıdır. “Beste kılmak” da hem bağlamak hem de beste yapmak anlamında kullanılmıştır. “Muhayyer-sünbüle”, ise “sünbüle” makamının değişik bir şeklidir.
İlgili Sayfa